Są Michały Anioły w miasteczkach i wioskach,
Co rzeźbią w cierpkim drzewie lub szorstkim kamieniu
Zbuntowane anioły, konie i potwory
Albo Apokalipsę w okrutnym płomieniu,
Mogą wyrzeźbić również zmierzchy mazowieckie,
Skargę wierzby i wody nad wodą zlitowanie
Albo siewcę, co rzuca ziarno w orną ziemię,
Co tak zrasta się z ziemią jak ze zdaniem zdanie.
Miasteczkowe i wsiowe Michały Anioły
Wyrzeźbią i chodliwych koni raźne rżenie,
I wyrzeźbią strzelanie bata na jarmarku
Albo taniec opojów, co zadepcze ziemię.
Czasem po prostu rzeźbią ojca albo matkę.
Każdą żyłkę jej dłoni wymowną jak żyły
Leśnego drzewa, które kuma się z ptakami
Po to, by pieśni wspólnie ułożyły.
Słowami wiersza Sławomira Słobodnika rozpoczęła się 11 października uroczysta akademia z okazji Dnia Edukacji Narodowej – święta całej Śniadkowej społeczności. Życzenia wszystkim pracownikom szkoły złożyli Dyrektor, przedstawiciele Samorządu Uczniowskiego oraz Rady Rodziców. W czasie uroczystości p. Tomasz Kośny wręczył nauczycielom Nagrody Dyrektora. Następnie głos zabrali uczniowie. Zaprezentowali krótkie, humorystyczne scenki ukazujące pedagogów ich oczami w czasie „Dużej Przerwy”. Młodzi artyści tańcem, piosenką i słowem uświetnili ten wyjątkowy dzień.
Wszystkim pedagogom – Śniadkowym Michałom Aniołom:
Dziękujemy, że uczycie nas poszukiwać i odkrywać. Za to, że potraficie przekonać nas, że nauka nie jest narzuconym ciężarem ani ograniczeniem swobody, lecz fascynującą przygodą i kluczem do wolności.
Dziękujemy za pokazanie nam, że porażki mogą nas czegoś nauczyć, że gdy przeżywamy trudności – jednocześnie odkrywamy naszą siłę.
Dziękujemy, że jesteście przy nas wtedy, gdy nasze życie staje się trudne.
Dziękujemy, że nie patrzycie na popełniane przez nas błędy jak na porażki. lecz jak na konieczny etap uczenia się.
To dzięki Wam, szanowni Pedagodzy, mówiąc słowami poetki Marii Urbańskiej
„nie okłamiemy chmur,
nie oszukamy wiatru,
nie okaleczymy niczyich marzeń –
dzięki Wam, Nauczyciele.”
Uczniowie
